Reis en verblijf Aruba

Lieve thuisblijvers,

Met vol goede moed ben ik zondag 28 juni aan mijn ontdekkingsreis begonnen. Met de intentie de Caribische cultuur te ruiken, te proeven en te voelen. En het beste van deze cultuur aan mijn dagelijkse rituelen te mogen toevoegen.

Met ongeveer 20 min vertraging vertrokken we dan met volle touren richting de Caribische zee. Een vlucht van 10,5 uur. Wat prima werd verzorgd door de KLM. Ik werd entertaint door de nieuwste films en mocht ik daar genoeg van hebben kon ik lekker een potje gamen. Ik werd van alle gemakken voorzien eten hier, drankje daar en zo vlogen die 10,5 uur letterlijk en figuurlijk voorbij. Tijd om te landen...
Ja, toen ik naar buiten keek drong het even tot me door dat ik zo'n 8000 kilometer van huis ben. Maar dat gaf me een kik en vol nieuwsgierigheid stapte ik de slurf in die leide tot immigration. Mijn eerste indruk was niet bijzonder. Het was warm en mijn oren waren nog steeds verdoofd. En omdat ik geen oog heb dicht gedaan voelde ik me als een zombie. Dus ik sjokte achter de rest van de passagiers aan. Bon Dia welkom in Aruba mag ik uw paspoort en immigratiekaart. Ik reikte mijn gegevens aan en na een aantal vragen werd ik toegelaten tot het One Happy Island.

Al snel kwam mijn koffer de band opgerold.
Jhonnatan mijn huisgenoot uit Colombia stond al netjes te wachten om me naar zijn casa te brengen. Daar heb ik een week gewoond echter verlangde ik erg naar mijn eigen ruimte en ik wilde wat meer tussen de Nederlanders wonen dus heb ik besloten een appartement te gaan huren bij Blue Village. Blue Village is een appartementencomplex waar veel Nederlandse studenten verblijven. Momenteel is het er vrij rustig omdat het zomervakantie is in Nederland maar begin september zit alles hier weer vol. Met twee zwembaden, restaurant en bar vermaak ik me prima op het complex.

Binnen een week had ik een baantje bij een restaurant.
Maar dit was helaas niet mijn ding. Toen werd mij een paar dagen later een baan aangeboden om de online marketing en promotie van het appartementen complex waar ik verblijf te doen. Uiteraard heb ik hierop ja geantwoord en zo valt alles toch weer op zn plek.

Inmiddels ken ik al heel wat mensen hier en het valt me op dat bijna iedereen uit Nijmegen komt. Is het daar dan zo saai dat iedereen naar Aruba vlucht. Of is Aruba zo fantastisch dat alle Nijmegenaren elkaar aansteken? Wellicht heeft dit ermee te maken dat hier een kroeg zit die 080 heet. Een leuke tent waar je gezellig een biertje en een patat'je met mayo kunt doen. Ook de bitterballen zijn niet weg te denken van de kaart.

Nu zou je denken dat ik alleen maar op het strand lig en in de zee zwem. Maar niets is minder waar. Het is hard werken hier op het eiland en naar verhouding is het hier heel duur. Gasoline daarentegen kost geen drol.
Ik betaal 50 florin voor een volle tank van 30 liter. Daar worden we blij van. Aangezien we hier alles met de auto doen. De wegen zijn erg slecht en overal lopen straathonden. Ik ben heel blij met mijn Chevrolet Spark die na 4 uur wachten bij het belastingkantoor nu eindelijk op mijn naam staat. Ze zijn hier echt wat trager van begrip zo kun je maar beter een hele dag vrij nemen als je een afspraak hebt bij de verzekering maatschappij. Maar goed inmiddels ben ik eraan gewend en leef ik ook by the flow.

Ik kan nog heel wat alinea's schrijven maar voor nu laat ik het hierbij. Het zweet staat me namelijk op mn kop en de accu van mn laptop is bijna leeg. Binnenkort geef ik jullie weer een nieuw update.

Ayo!